[LCMFIT2]

Program [LCMFIT2] automatycznie dopasowuje metodą iteracyjną liniowy model koregionalizacji (Linear Coregionalisation Model – LCM), najczęściej wykorzystywany do estymacji metodą kokrigingu. Macierze LCM muszą spełniać kryterium połowicznej pozytywnej określoności. Algorytm programu [LCMFIT2] dopasowuje model metodą Ważonych Najmniejszych Kwadratów (WSS). Stosowana waga jest proporcjonalna do ilości par punktów użytych do obliczenia wartości semiwariogramu dla poszczególnych odstępów. Uwaga: program nie należy do biblioteki GsLib, i zastosowano w nim inne konwencje.

Wzorcowy (blank) plik parametrów

Plik parametrów z objaśnieniami po polsku

Uwagi:

Ø Program [LCMFIT2] ma następujące ograniczenia wpisane w kodzie źródłowym:

1. maksymalna ilość zmiennych: 10

2. maksymalna ilość struktur modelu (bez nuggetu): 5

3. maksymalna ilość kierunków: 8

4. maksymalna ilość odstępów: 300

Liczby te mogą być powiększone poprzez modyfikację zdeklarowanych rozmiarów macierzy i w wywołaniach procedur.

Ø W pierwszej linii pliku parametrów podaje się ilość zmiennych (N), a w drugiej ilość kierunków, ND, semiwariogramów empirycznych. Następne ND linii jest przeznaczone do wpisania kątów poszczególnych kierunków w stopniach, po jednym kierunku w każdej linii. Obowiązuje tutaj identyczna konwencja jak w Variowin – kąty mierzone są od osi Y (E) w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.

Ø W kolejnym (4) wierszu należy zapisać ilość odstępów (przedziałów odległości) w semiwariogramach i kros-semiwariogramach empirycznych. Każdy semiwariogram i kros-semiwariogram empiryczny musi być obliczany dla tej samej ilości kierunków i takiej samej ilości odstępów na każdym kierunku. Jeśli semiwariogramy są bezkierunkowe, to wówczas podajemy „1” jako ilość kierunków i „0” jako kąt kierunku.

Ø W kolejnych N×(N+1) / 2 liniach podajemy nazwy plików zawierających auto- i kros-semiwariogramy – jedna nazwa w jednej linii. Kolejność ich musi być następująca: najpierw auto-semiwariogram zmiennej pierwszej, następnie kros-semiwariogramy tej zmiennej z kolejnymi zmiennymi od drugiej do N. W kolejnej linii musi się znaleźć nazwa pliku z auto-semiwariogramem zmiennej drugiej, a pod nią nazwy plików z kros-semiwariogramami zmiennej drugiej z kolejnymi zmiennymi od 3 do N, i tak dalej. Pliki auto-semiwariogramów i kros-semiwariogramów to pliki tekstowe z trzema kolumnami liczb rozdzielonymi co najmniej jedną spacją. W każdym wierszu znajdują się kolejno: średnia odległość dla odstępu, wartość semiwariogram dla tego odstępu, oraz ilość par punktów na podstawie której została obliczona.

Ø Następna linia zawiera informację o ilości NS struktur docelowego modelu semiwariogram (wyłączając nugget). W kolejnych NS wierszach podać należy typ (1 – sferyczny, 2 – wykładniczy, 3 – gaussowski) i parametry każdej struktury: długość dłuższej osi elipsy anizotropii (musi być większa od 0), stosunek anizotropii (≥ 1, czyli stosunek długości dłuższej osi do krótszej) i kąt anizotropii.

Ø Kolejna linia pliku parametrów musi zawierać N przekątnych wartości macierzy V. Te wartości to albo jedynki (dla macierzy identyczności), lub też wariancje każdej zmiennej. Program oblicza odwrotność tych wariancji dla każdego przekątnego elementu macierzy V.

Ø W następnej linii parametr IN musi być zakodowany jako „0” jeśli w modelach jest wariancja nuggetowej lub, „1” - jeśli jej nie ma.

Ø W kolejnych liniach podane muszą być macierze koregionalizacji o wymiarach N×N. Musi być ich IN + NS. Wartości w tych macierzach zostają użyte jako wyjściowe w procedurze iteracyjnej estymacji współczynników.

Ø Przedostatnia linia zawierać musi wartość określającą granicę konwergencji, która powinna być małą liczbą dodatnią. Konwergencja to kryterium zakończenia obliczeń. Zatrzymują się one, jeśli spadek Ważonej Sumy Kwadratów (Weighted Sum of Squares - WSS) pomiędzy kolejnymi iteracjami jest od niej mniejsza.

Ø Ostatnia linia zawierać powinna nazwę pliku z wynikowymi (spełniającymi kryteria LCM) macierzami koregionalizacji. Są one zapisane w nim w takiej samej kolejności w jakiej zostały w pliku parametrów podane inicjalne (startowe) macierze.